Na een op politiek vlak onstabiele periode met een burgeroorlog (1642-1649) en de dictatuur van Oliver Cromwell werd Henry Purcell in 1659 geboren onder een gunstig gesternte: de monarchie onder koning Charles II werd hersteld en het muziekleven kwam weer tot volle bloei. Purcell profiteerde van de diverse invloeden die in Engeland binnensijpelden.

Vooreerst de Franse invloed, als gevolg van de ballingschap van de koning aan het hof van Lodewijk XIV, en de Italiaanse, die overal in Europa een dominante positie begon in te nemen. Typisch Frans waren de dansen of aan de dans verwante stukken zoals Air, Rondeau, Allemande en Courante.

De Hornpipe is een typisch Engelse dans, met een pittig ritme. Een aan Frankijk ontleend structuurprincipe dat Purcell als geen ander beheerste was de basso-ostinato techniek. Op basis van een steeds herhaalde basformule stond deze ground bekend. Meesterlijke voorbeelden zijn de songs Musick for a while, Oh solitude en Her charming strains, drie liederen die een typisch Engelse melancholische sfeer oproepen, en A new Grounduit een ode ter ere van de Heilige Cecilia.

Van Daniel Purcell, de broer van Henry, is de ground Now sooth our joy, een ode voor de verjaardag van prinses Anne. Vrijer van opzet is Henry’s lied met strijkers When Orpheus sang, een ode aan de kracht van de muziek. De dans primeert in het luchtige lied Strike the viol, touch the lute uit de ode Come ye sons of Art. Het laatste muzikale verjaardagsgeschenk dat Purcell aanbood aan koningin Mary in 1694, het jaar waarin ze kort nadien overleed. Zelf overleed Henry vroegtijdig in 1695.

Ook de Italiaanse instrumentale genres kenden in Engeland succes, vooral de solo- en triosonate, in een bonte afwisseling tussen trage (Largo, Adagio) en snelle (Vivace) delen, rijk aan wisselende emoties zoals van een componist in de barok werd verwacht.

Musica Gloria, opgericht in 2006 te Brugge, is een jong, sprankelend, instrumentaal en vocaal barokensemble, geleid door Beniamino Paganini (traverso, barokklavieren, maestro al cembalo en musicoloog) en Nele Vertommen (barokhobo, blokfluit en artistiek onderzoek). Het ensemble wil oude muziek op een affectvolle, levendige, kleurrijke en historisch geïnformeerde manier, op (kopieën van) historische instrumenten bij luisteraars brengen. Het repertoire van Musica Gloria gaat van vroeg- tot laatbarok en van de meest bekende tot ten onrechte onbekende werken. Boeiende, evenwichtige en gefundeerde programma’s brengen, is een must voor het ensemble. Afhankelijk van het programma en het project concerteert Musica Gloria met 2 tot een 40-tal jonge, enthousiaste solisten. Musica Gloria kiest bewust voor een aanpak vanuit respect en verantwoordelijkheid voor de muziek, de musici, alle betrokkenen en de omgeving.

Musica Gloria trekt een enthousiast publiek aan en speelt een dertigtal concerten per jaar, waaronder geregeld voor volle zalen op vele nationale en internationale podia.